Ik las de lijst van Leonie Dawson met haar 100 Things I made, did or appreciated in 2021. Daar werd ik blij van. En ik dacht: kan ik dat ook? Ik vond het een beetje een niksig jaar. Vloog voorbij, had er weinig herinneringen aan. Wat had ik eigenlijk gedaan? Ik ben gaan graven en kwam tot verrassende inzichten. Spoiler alert: het zijn er iets meer geworden.
100 dingen die me lol, lef en liefde brachten in 2021
Ik zat met twee vriendinnen een weekend in een huisje op het strand van Hoek van Holland. Dat weekend stormde het en het sneeuwde. De gevoelstemperatuur was -17 graden. En dan toch tegen de snoeiharde striemende sneeuwstorm in wandelen. En genieten. Dat kunnen wij.
Het Landelijk Kennisinstituut Cultuureducatie en Amateurkunst (LKCA) wilde alles leren over inclusieve communicatie en werd klant. #yay
Voor alle medewerkers van het Stedelijk Museum Schiedam gaf ik een training inclusieve communicatie. In het Jenevermuseum!
Viraal op Linkedin! Willemijn Verloop kreeg maar geen reacties van vrouwen op haar vacature voor een analist voor impact fund Rubio. Ik legde haar uit dat dat best wel eens zou kunnen door de gekozen woorden. Ze maakte er een artikel van op Linkedin dat viraal ging en ook in Sprout werd opgenomen.
Scania volgde de online training Inclusieve vacatureteksten.
Net als NPO.
En Deloitte.
En het Nederlands Danstheater. En vele anderen!
Ik maakte kennis met de muziek van Izaline Calister. Magisch mooi van Curaçao.
Ik nam een ooglidcorrectie. Nadat ik anderhalf jaar naar mezelf had zitten kijken tijdens al die online trainingen, was ik die hangende ogen spuugzat. Heel blij met het resultaat.
Ik adviseerde woningcorporatie Havensteder over hun eigen online leeromgeving.
Ik begon weer geen podcast.
De HR-adviseurs van Woonkracht10 gingen aan de slag met inclusieve vacatureteksten. Voor hen maakte ik een training op maat.
Ik fotografeerde bloemen en tekende ze na.
Ik gaf een training inclusieve communicatie aan derdejaars studenten Sportmarketing van de Hogeschool Rotterdam. Just do it.
Mijn geweldige tweeling vierde hun 18e Was natuurlijk een beetje suf in zo’n kleine coronasetting. Maar we hebben hun nieuwe levensjaar in gepaste dronkenschap ingeluid.
Ik werd op 23 juli 50! Een tattoo, champagne, kreeft, oesters, gouden oorbellen, midgetgolfen, een vijfgangendiner… en alleen maar liefde. In kleine kring en dat was goed. Ik had me geen mooiere verjaardag kunnen wensen.
Tattoo? Jaja. Relax staat er op mijn arm. Dankzij de mooie inspiratie van Elizabeth Gilbert.
De tweeling deed examen. Allebei geslaagd!
Ik volgde een traject met een wandelcoach. Wow!
Ik maakte kennis met Human Design. Wat een inzichten (ik ben een manifesting generator, mocht je het willen weten).
Mijn oudste dochter en ik zouden eigenlijk vorig jaar al naar Curaçao gaan. Helaas moesten we dat reisje afblazen. Dit jaar werd het Mallorca. Wat een feest.
Ik verdiepte me nog meer in Moneybird wat ervoor zorgde dat ik meer inzicht kreeg in waar ik nou de meeste omzet uithaal. Fijn.
Ik verscheen in de Lunchtalk van Marieke Dam van INCclub en vertelde over de kracht van inclusieve communicatie.
Mijn jongste dochter verhuisde naar Utrecht, naar de Oude Gracht. Lang leve het studentenleven.
Ik nam mijn vriendin voor haar verjaardag mee naar De Dijk. Vanwege hun 40-jarige bestaan gaven ze een jubileumconcert. Een feest om nooit te vergeten in een uitgelaten Ziggo Dome.
Ik ging naar Sainte-Maxime en bivakkeerde met fantastische vrienden in een huis aan zee.
Met mijn zus en haar man ging ik wandelen in Meijendel in Wassenaar. Duinen, strand, zee, bitterballen, bier… heel fijn.
Met mijn vriendin ging ik naar het Boothstock Festival in het Kralingse Bos. Veel ontmoetingen, veel muziek, veel drank. Feest.
Jaren heb ik nauwelijks gelezen, tot mijn vriendin me aanmoedigde om daar weer tijd voor te maken. Ik begon met Het hart van alle dingen van Elizabeth Gilbert. Wat een heerlijkheid. Ik miste de hoofdpersoon Alma toen ik het boek uithad.
Ik heb veel gelezen in bad.
Ik sloot een nieuwe vriendschap. Iets wat je niet verwacht als je al zo oud bent als ik, maar er viel niet aan te ontkomen. Super speciaal om mee te maken.
Voor de volgers van Code D&I gaf ik op Linkedin een lezing over de kracht van inclusieve communicatie.
Mijn man kwam thuis met een startersdeeg (heet dat zo? In ieder geval iets van gist), zorgde er een paar dagen voor en liet mij er toen mee achter om een brood mee te bakken. Ik ben 5 uur bezig geweest, kneden, rijzen, nog een keer kneden, weer rijzen, bakken. Wat een gedoe. De geur die uit de oven kwam was veelbelovend. Je kon met dit brood iemands hoofd ingooien. Zelfs met zoute boter erop was het eigenlijk niet te doen.
Ik zwom in de Noordzee en de Middellandse Zee. Vanuit Nederland, Mallorca en Frankrijk. De zee, ik kan niet zonder.
Met vrienden hadden we een online wijnproeverij. En weet je wat? Dan word je ook gewoon teut.
Voor alle medewerkers van House of Performance gaf ik een lezing over inclusieve communicatie.
Mijn jongste dochter haalde haar theorie-examen.
Mijn oudste dochter werd 22. Konden we weer niet groots vieren. Dan maar een heel groot cadeau. Een veel te dure tas die een leven lang meegaat.
Ik startte weer met een klant die schrijfbegeleiding wilde. Haar motivatie, haar energie, haar grappen… heerlijk om met haar te werken.
Ik ging een paar keer per week wandelen. Soms met Sybren, soms met vrienden. En wat een mooie gesprekken ontstonden er.
De charme van het fietsen werd nog een keer duidelijk. Lekker door Rotterdam. Daar woon ik dan al ruim 30 jaar, maar toch ontdekte ik steeds nieuwe plekken.
Ik stapte over van T-Mobile naar Vodafone.
Ik kocht een apatiet, die steen is magisch voor mij.
Van Haruki Murakami las ik Kafka aan zee. Dikke wow weer.
Ik mocht met Sybren mee naar de pre-opening van het Depot. De Pot, zoals we in Rotterdam zeggen. Niet normaal, ga erheen.
In het Nieuwe Luxor ging ik naar Jett Rebel. Het is een baas, maar om naar hem te kijken vanuit een theaterstoel… doe mij maar een tent op Lowlands of North Sea Jazz.
Op Netflix keek ik naar Sex Education. Wat mij betreft een belangrijke serie als het om diversiteit en inclusie gaat. En seks. En liefde.
We vierden Sinterklaas met surprises en gedichten. Huilen van het lachen. Het was een gedenkwaardige avond.
2021 was het jaar van het koken en eten met vrienden. Want aan tafel ontstaan de mooiste gesprekken. Over eten, het leven en schoonheid.
Ik voegde zij/haar toe aan mijn bio op Linkedin.
Volgens Spotify luisterde ik 38.452 minuten naar muziek verdeeld over 1.984 artiesten. Kan echt niet zonder muziek. Geeft me troost en happiness.
Ik ontdekte O-o-h Child van The Five Stairsteps. Wat een heerlijk nummer.
Vond mijn tweelingziel.
Ik las Het sprookje van de dood van Marie-Claire van der Bruggen, een troostrijk verhaal.
Ik ging op een social media detox en dat beviel me prima.
Ik vierde 25 jaar verkering met Sybren.
Bickle werd een merknaam. Geen idee nog wat ik ermee ga doen. Ik schreef wel een paar hoofdstukken aan Bickle 2, maar ik ben er nog niet van overtuigd dat het er echt gaat komen.
Ik klikte op een phising-mail en moest mijn bankrekening blokkeren. Gedoe.
Ik heb mijn abonnement op NRC opgezegd.
Ik raakte verslaafd aan noodles met ei en boter, naar een recept van Kylie Jenner.
Ik heb heel veel getekend. Op papier maar ook op mijn iPad. Zo ontspannend.
Ik ging naar de Kunsthal in Rotterdam en bekeek de expositie van fotograaf Chas Gerretsen, die onder andere bij de film Apocalypse Now fotografeerde. Mindblowing.
Ik begon weer aan de serie Curb your enthousiasm met Larry David. Vroeger had ik er een dvd-box van, nu kijk ik online ļ Tenenkrommend grappig.
Voor de HR-adviseurs en Business Partners van Erasmus University Rotterdam ontwikkelde ik een programma over inclusief werven en schrijven.
Ik maakte kennis met Daniel Arends. Wat een baas.
Ik vond 2021 een jaar van balanceren.
Ik las De Inclusie Marathon (Over diversiteit en gelijkwaardigheid op de werkvloer) van Zoë Papaikonomoe en Kauthar Bouchallikht. Mustread voor iedereen die met dit onderwerp bezig is.
Ik maakte voor 2021 een jaarplanning en hield me er niet aan.
Nummer 18 werd een nieuw favoriet getal.
We ontdekten de Palestijnse kip van Yotam Ottolenghi. Smullen.
Een jaar van meer mediteren en magie ervaren.
De gaten vielen in mijn handdoeken, dus ik kocht nieuwe bij de Hema.
Ik at oesters. Zo veel mogelijk.
Ik werd verliefd op het liedje Babylon van David Gray.
Ik dronk mijn eerste dark&stormy op het strand in Kijkduin. Het was op een zondag en ik had een kater. Daarna voelde ik me beter.
Nog nooit zo vaak de slappe lach gehad. Zelfs via WhatsApp.
Ik bekeek de film Druk met de onweerstaanbare Mads Mikkelsen. Mooi experiment.
Op Snapchat ‘pande’ ik over de wereld om te kijken wat er links en rechts gebeurt. Favoriete spots: South Beach - Miami, Blauwbaai – Curaçao, Kaapstad – Zuid-Afrika.
De maan had dit jaar een bovengemiddelde aantrekkingskracht op me. 2021 liet me vaak naar de maan kijken. Heerlijk.
Powernaps sleepten me door dit rare jaar. Halfuurtje tukken en doorrrr!
Op zondag ging ik naar mijn ouders. De autorit naar Oostvoorne heeft een meditatieve werking op me. Heerlijke gesprekken met mijn vader, moeder en broer. En keihard lachen. Zo dankbaar dat we zo van elkaar genieten.
We speelden veel kaartspelletjes.
Ik dronk bovengemiddeld veel champagne. #plop Er viel dan ook een boel te vieren.
Ik dronk ook bovengemiddeld veel gin-tonic. #cheers
Vertwijfeling over 2022, die voelde ik ook.
Ik keek naar de serie Norsemen. Huilen van het lachen om deze bizarre humor. Geen allemansvriend.
Ik ontdekte hoe krachtig reiki op afstand kan zijn. Ik gaf vanuit Rotterdam een afstandshealing aan mijn vriendin die in Frankrijk zat. Pure magie.
Ik heb door straten gedwaald waar ik eerder was en ook door onbekende stegen, lanen en paden. Allemaal op Google maps.
In 2020 kocht ik kralen en draad en reeg me een ongeluk. Er hangen hier wel 100 armbandjes want in 2021 ging ik er gewoon mee door.
Blote voeten in het gras, dat is een mooi gevoel. Ook in 2021.
Intermittend fasting doe ik al een paar jaar. Zo ook in 2021. Ik voel me er goed bij.
Zoon is gestart met MBO Hotelschool. Supertrots op hem.
Tot half vijf ’s ochtends doorhalen met drank, muziek en gesprekken. Ik kan het nog.
Er kwamen weer nieuwe enthousiaste Copyschoolers bij. Wat ben ik trots op deze ondernemers!
2021 was het jaar van verdiepende masterclasses, speciaal voor Copyschoolers die ik zo veel mogelijk in de watten leg.
PWC en Triple Jump werken onder andere voor het Dutch Good Growth Fund. Een prachtig fonds voor microkrediet dat werkt met een genderlens. Vind ik dus mooi. Voor de projectgroep maakte ik een training inclusieve communicatie.
Steeds meer mensen ontdekken de kracht van creatief schrijven en kochten inkt&hart. Ik weet niet wat het is, maar als je daarmee aan de slag gaat voel je de inkt door je aderen stromen.
Voor de afdeling employer branding van Bol.com gaf ik een lezing over inclusieve vacatureteksten, vlak voordat hun werkenbij-site live ging.
Tijdens de Diversity Week van ABN Amro gaf ik een lezing over inclusieve communicatie. Wel 110 medewerkers volgden de sessie.
Op veler verzoek voegde ik nieuwe lessen toe aan Copyschool: storytelling en offerte schrijven. Onmisbaar voor elke ondernemer.
Erasmus MC klopte aan. In 2022 geef ik trainingen inclusieve communicatie.
Netflix bracht My Octupus Teacher uit. Een bizarre en ontroerende docu over een man die een band opbouwt met een inktvis. Mindblowing.
Ik kreeg een oestermes voor mijn verjaardag. Nu nog leren hoe die veilig te gebruiken.
‘Wij betalen onze advocaten nog niet het uurtarief dat jij vraagt.’ Hahaha, ik werk namelijk niet met een uurtarief. Bij mij betaal je gewoon voor een training. Ga maar eens uitrekenen wat dat oplevert. Of wat het kost als je ‘m niet volgt. En doorrrrr ļ
Ik kocht witte Air Force Nikes met rode zool en swoosh. Voel me weer helemaal jaren 80.
Ik deed met mijn Copyschoolers schrijfmeditaties. Wooooow, wat daar allemaal uitkwam. Niet normaal krachtig.
Ik at veel Tony Chocoloney. Puur met amandel en zeezout is mijn favoriet. Die met de knalgroene verpakking.
Ik schreef deze 109 zaken op omdat ik eigenlijk geen clue had van wat ik had gedaan in het afgelopen jaar. Voelde me een beetje ontevreden, een beetje onbetekenend. En weet je wat? Nu ik dit allemaal heb opgeschreven voel ik me veel beter.
Dus mijn tip aan jou: ga ook eens lekker terugkijken en schrijf alles op waar je blij van bent geworden, waar je trots op bent. Het is even een klusje, maar hey, het levert je echt een goed gevoel op.
En wat het bij mij ook doet: ik heb zin gekregen in 2022.
Ik wens je alle lol, lef en liefde voor het komende jaar. Wees lief voor jezelf en elkaar.
#lekkerschrijven
Jantien
Geschreven door
Jantien van Driel
Copyschool
Op mijn blog deel ik graag mijn tips, brain farts en laatste inzichten. Dus lees, leer en lach!
Ik heb nu iets nieuws voor je. 365 dagen schrijven met Bickle in je brievenbus. Elke dag stuur ik je een mailtje met een schrijfopdracht. Je zult zien dat je helemaal in de schrijfstand komt en je dagĀ met een lach start. Nu metĀ als gratis bonus een webinar over creatief schrijven (twv ā¬97).